Σωστή άρδευση | Ο οδηγός για την επιτυχία
Βρισκόμαστε πια στο καλοκαίρι, και με την άνοδο των θερμοκρασιών, αλλά και την αναμενόμενη σπανιότητα των βροχοπτώσεων, το θέμα της άρδευσης αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους πονοκεφάλους για τον παραγωγό.
Συνθήκες κατάκλισης
Οι παραγωγοί μας, θα πρέπει να γνωρίζουν πως όταν ένα έδαφος βρίσκεται σε συνθήκες κατάκλισης για τρείς τουλάχιστον ημέρες, τα φυτά λόγω της ασφυξίας που υπόκεινται, χάνουν τα ριζικά τους τριχίδια. Τα ριζικά τριχίδια είναι οι πολύ λεπτές ρίζες που υπάρχουν στο ριζικό σύστημα ενός φυτού και μοιάζουν με ανθρώπινα μαλλιά. Μέσω αυτών των ριζών, τα φυτά απορροφούν από το έδαφος, το νερό και φυσικά τα θρεπτικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξή τους. Φυσιολογικά, μετά το πέρας της κατάκλισης, τα φυτά αναπληρώνουν τα ριζικά τριχίδια, πλην όμως αυτό τους στοιχίζει σε χρόνο, καθυστερώντας την ανάπτυξή τους. Παράλληλα με αυτή τη χρονική καθυστέρηση, το φυτό οδηγείται σε μείωση των αποθεμάτων θρεπτικών συστατικών εντός αυτού. Αξίζει τέλος να αναφέρουμε πως δένδρα ευαίσθητα στην ασφυξία, όπως το ακτινίδιο για παράδειγμα, μπορεί ακόμα και να κινδυνεύσουν να πεθάνουν μετά από τρείς ημέρες μέσα στο νερό.
Στα θερμοκήπια ιδιαίτερα, οι υπερβολές στο πότισμα, ευνοούν την ανάπτυξη των μυκήτων εδάφους που προσβάλουν τον «λαιμό» των φυτών, και προκαλούν το «λιώσιμο» του βλαστού, στο σημείο αυτό και κατά συνέπεια τον θάνατο του φυτού. Παράλληλα, υπάρχει και εδώ απορροή θρεπτικών στοιχείων, καθώς όπως έχουν δείξει επανειλημμένα πειράματα, στο σημείο κάτω από κάθε σταλάκτη, επικρατούν τα νιτρικά ιόντα, ακόμη και αν έχουμε χρησιμοποιήσει λιπάσματα που περιέχουν αμμωνιακά ιόντα. Με την υπερβολική άρδευση, τα νιτρικά αυτά ιόντα κατέρχονται σε βαθύτερα στρώματα του εδάφους και γίνονται απρόσιτα για την ρίζα των φυτών, και βέβαια επιβαρύνουν το περιβάλλον.
Απώλεια θρεπτικών στοιχείων
Οι συνθήκες κατάκλισης στο χωράφι μας, εκτός από την ασφυξία που επιφέρουν στις ρίζες των φυτών έχουν και μία ακόμη αρνητική δράση και αυτή είναι η απώλεια κάποιων θρεπτικών στοιχείων. Τα θρεπτικά στοιχεία που χάνονται, καθώς παρασύρονται σε κατώτερα στρώματα του εδάφους, όπου δεν φθάνουν οι ρίζες, είναι κυρίως βέβαια το άζωτο, αλλά όχι μόνον. Τα βορικά ιόντα για παράδειγμα, τα οποία είναι αρνητικά φορτισμένα, ακριβώς όπως και τα νιτρικά, δεν συγκρατούνται στο έδαφος και απομακρύνονται επίσης σε βαθύτερα στρώματα.
Στην περίπτωση του βορίου βέβαια υπάρχει διπλή ανάγνωση, καθώς το υπερβολικό βόριο μπορεί να είναι τοξικό για την καλλιέργεια, οπότε η λύση είναι η κατάκλιση, σε συνδυασμό βέβαια με την καλή στράγγιση του εδάφους. Για το λόγο αυτό, όσοι παραγωγοί χρησιμοποιούν εν γνώσει τους νερό επιβαρυμένο σε βόριο, θα πρέπει οπωσδήποτε να εξασφαλίζουν καλή στράγγιση στο έδαφός τους. Τέλος ακόμη και το κάλιο, σε αμμουδερά εδάφη, δεν είναι άτρωτο και υφίσταται απώλειες, όταν η άρδευση είναι υπερβολική.
Ο χρυσός κανόνας
Οι περισσότεροι παραγωγοί γνωρίζουν πως η άρδευση με σταγόνα, έχει πολλά πλεονεκτήματα αλλά και αποδεδειγμένα οδηγεί σε αύξηση των αποδόσεων. Αυτό οφείλεται, αφενός στο ότι επιτυγχάνεται ταυτόχρονα στο έδαφος η ύπαρξη υγρασίας και ατμοσφαιρικού αέρα, καθώς επίσης και λόγω της μείωσης της απορροής του λιπάσματος στα κατώτερα στρώματα του εδάφους όπου το ριζικό σύστημα του φυτού δεν έχει πρόσβαση. Ο χρυσός κανόνας λοιπόν, είναι λίγο νερό, σε περισσότερες εφαρμογές. Αυτό θα πρέπει να εφαρμόσει ο κάθε παραγωγός, στο βαθμό βέβαια που μπορεί. Κι αυτό το λέμε γιατί ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα της ελληνικής γεωργίας είναι ο πολυτεμαχισμός του κλήρου. Δυστυχώς ο πολυτεμαχισμός αυτός, φέρνει απίστευτη ταλαιπωρία αυτή την εποχή στους παραγωγούς, καθώς τρέχουν από το ένα τεμάχιο στο άλλο και φυσικά τους ευχόμαστε καλό κουράγιο, πλην όμως είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε τον συνήγορο των καλλιεργειών και να προτείνουμε την σωστή πρακτική.
Πάση θυσία, θα πρέπει η χώρα μας, να προωθήσει την συγκέντρωση των αγροτεμαχίων, με αναδασμούς, αλλά και με μέτρα που θα δώσουν την ιδιοκτησία της γης στους πραγματικούς αγρότες. Η συγκέντρωση της γης, θα βοηθήσει και την πραγματοποίηση επενδύσεων στο θέμα της άρδευσης, που θα έχουν σαν αποτέλεσμα την εξοικονόμηση χρόνου και χρήματος, καθώς και την αύξηση των αποδόσεων.
Τέλος, θα ήθελα να υπενθυμίσω, πως όπως έχουν αποδείξει επανειλημμένα πειράματα, τα λιπάσματα ENTEC® με τον σταθεροποιητή νιτροποίησης που περιέχουν, επιτυγχάνουν την συγκράτηση του αζώτου, στα ανώτερα στρώματα του εδάφους και μειώνουν τις απώλειες έως και 30%.
Φυσικά, σε καλλιέργειες λαχανικών, όπου υπάρχει ανταγωνισμός του αμμωνιακού ιόντος με το ιόν του ασβεστίου και μπορεί να προκληθεί η λεγόμενη «τάπα», ή άλλο σύμπτωμα έλλειψης ασβεστίου, χρησιμοποιούμε τα ENTEC® σε συνδυασμό με τα εξαιρετικά υδατοδιαλυτά λιπάσματα Nitrophoska® solub (20-20-20, 7-12-40, 12-6-36 κλπ.) ή τις πρώτες ύλες, Aqualis®, όπως το νιτρικό κάλιο (NOP), το νιτρικό ασβέστιο (CN), τη φωσφορική ουρία (UP), το φωσφορικό μονοαμμώνιο (MAP) κλπ. Έτσι επιτυγχάνουμε, αύξηση των αποδόσεων, καθώς έχουμε τον ιδανικό συνδυασμό θρέψης με νιτρικά και αμμωνιακά ιόντα.
Για άλλη μια φορά θα ήθελα να ευχηθώ στους αγρότες μας καλό κουράγιο, και καλή επιτυχία!
Μπάμπης Σταύρου
Τεχνικός Σύμβουλος
EuroChem Ελλάς Α.Ε.